DEDICADO a TODA MI FAMILIA, en especial a MIS ABUELITOS CRIS Y TOÑO y a mi HERMANITO DIEGO. Iago.

DE REPENTE, VUELO

triciclo tandem y autismo

Mami ya es capaz de subir la rampa del garaje montada en la bicicleta y ya hemos hecho grandes progresos en cuanto a movilidad. Ni más ni menos que recorremos un circuito de casi 4 kilómetros, que nos lleva más de un hora y media hacerlo, pues vamos muy despacito y por las aceras, plazas o calles peatonales de O Porriño. Decir que la gente acepta muy bien nuestro paso por las aceras y la verdad, no quiero equiparar una silla de ruedas con un triciclo tandem, pero no deja de ser un algo muy parecido a una silla de ruedas, pero para dos personas y con tres ruedas. La diferencia es que podemos pedalear, que es un mundo para una persona (y hoy voy a decirlo aquí porque queremos que las búsquedas de autismo, bicicleta, etc, concluyan con esta entrada)una persona con trastorno del espectro autista asociado a discapacidad intelectual severa, con una edad mental en torno a los dos-tres años. Bueno, a mi me cuesta mucho, pero ya pongo muy bien los pies sobre los pedales, antes los torcía, ahora no. Y alguna que otra vez ayudo un poquito en el pedaleo, casi ni lo nota mami, pero ahí estoy. Y mi hermanito merece un 10 pues es capaz de seguir todo el circuito a una distancia prudencial de nosotros y muy despacio, que si tenemos en cuenta que él sí debe ir en equilibrio está muy bien. Y esto es alucinante. Si para mami es como tener alas de repente, para mi es seguro como mínimo lo mismo que para mami, así que teniendo en cuenta las sensaciones que ella tiene, es algo fantástico. Y yo sí que creo que un carril bici urbano, en O Porriño, es posible, y animamos a quien sea responsable de esto ahora o en un futuro a que lo proyecte, lo estudie y lo intenten. Que vean otros ejemplos en otras ciudades y la calidad de vida que se consigue. Y no es solo un carril bici, sino el hecho de permitir las bicis en las zonas peatonales, como ocurre en Pontevedra, por ejemplo, da una movilidad increíble. Entiendo que esto sí es posible en O Porriño, pues se ven bicis por la calle peatonal, y de eso por supuesto, nos alegramos un montón.


recorrido triciclo tandem O Porriño

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Verdaderamente te felicito Iago!!! y a mami también!!! Hace rato que vengo pensando en cómo podría hacer para andar en bice con Valen y realmente no lo veía posible... Averiguaré aquí en Argentina qué opciones tenemos de algo similar.
Lo que si tengo muy presente es que con el tránsito vehicular que tenemos en la capital, sería imposible transitar con la bici... :(
Me alegra que disfrutes de esas sensaciones!!!
Cariños
Fabi y Valen

Mar e Lúa dijo...

Que grandes que están xa Iago e Diego! E mami segue tan animada coma sempre, buscando mil posibilidades e cousas que facer, así dá gusto! Ten que ser moi bonito vervos ós tres compartindo rutas :)
Moitas apertas e a seguir desfrutando do tándem e deses momentos

Publicar un comentario

hablan por mi: